.

چقدر راحت اتهام می بندند به مردم و چقدر روی آن تبلیغات می کنند. صدا و سیمای ایران نفرت انگیز شده است. با تمام خبرنگاران و برنامه سازان ریز و درشتش که در گذشته ای نه چندان دور به آن ها علاقه مند بودم. تمامشان شده اند یک مشت دروغگوی بی مصرف. نمی دانم روزی که این دوره ها هم بگذرد چژونه امثال کامران نجف زاده ها سر می توانند بلند کنند. اگر بلایی تا آن موقع سرشان نیاید. بوی تعفن و لجن این نظام و حکمرانانش به هوا بلند شده است. وقتی آدم های سر شناسی به راحتی اعتراف می کنند و منکر تمام دیدگاه ها و اعتقاداتشان می شوند ،‌ ببین چه بلایی که بر سرشان در زندان ها نیاوردند. این ها به خودشان هم رحم نمی کنند.

وقتی اتهامات و حرف ها و حدیث ها را می شنوم سرم سوت می کشد از این همه دروغ. چقدر سریع و عوامانه دادگاه و جرم درست می کنند. الان دارم اتهامات مسخره ی این ها را گوش می کنم. نمی دانم بخندم یا گریه کنم.  وای به حال آینده ی این ملت.